Choroba Leśniowskiego Crohna. Przyczyny, objawy, leczenie.

Choroba Leśniowskiego-Crohna (Zespół Crohna, Zespół Leśniowskiego-Crohna, Leśniowski Crohn, Choroba Crohna-Leśniowskiego, choroba Leśniowskiego i Crohna) to choroba jelit, która szczególnie często występuje u ludzi młodych. Stanowi ona przewlekły stan zapalny przewodu pokarmowego, atakujący zazwyczaj końcowy odcinek jelita cienkiego. Powoduje zmiany w błonie śluzowej, co utrudnia u osoby chorej przechodzenie treści pokarmowej i w znaczący sposób obniża jakość jej życia.

Badania wykazały, że kannabinoidy skutecznie zmniejszają stan zapalny przewodu pokarmowego, a w niektórych przypadkach pozwalają pacjentom na osiągnięcie remisji choroby.

Co to jest choroba Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna charakteryzuje się przewlekłym procesem zapalnym, który może pojawić się w całym przewodzie pokarmowym, począwszy od jamy ustnej, aż do odbytu. Przeważnie lokalizuje się on w końcowym odcinku jelita cienkiego lub początkowym jelita grubego. U blisko połowy chorych ujawniają się też zmiany w okolicy odbytu. Zespół Crohna należy do nieswoistych chorób zapalnych jelit. Jego specyficzną cechą jest przewlekły przebieg, ze zmiennymi okresami zaostrzeń i remisji występujących objawów. 

Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna

Według Crohn’s & Colitis Foundation of America – amerykańskiej fundacji koncentrującej się na zapaleniu jelita grubego, objawy choroby Leśniowskiego-Crohna to:

• ból brzucha,
• krwawienia z odbytu,
• ostra biegunka,
• gorączka,
• utrata wagi,
• zmęczenie,
• niedożywienie.

Naukowcy z Kliniki Mayo uważają, iż najczęstszym obszarem przewodu pokarmowego dotkniętym chorobą Leśniowskiego-Crohna jest koniec jelita cienkiego. Choroba ta również często rozprzestrzenia się w głąb warstw tkanki jelitowej.

Ból, który ona powoduje, może być tak intensywny, że prowadzi aż osłabienie chorego, a w niektórych przypadkach może nawet zagrażać życiu.

Zaobserwowano, iż na Zespół Crohna najrzadziej chorują mieszkańcy Afryki i Azji. W Europie, zapadalność na tę chorobę wynosi od 1 do 11,4 na 100.000 osób rocznie i ma tendencję wzrostową. Wprawdzie najwięcej zachorowań zaobserwowano pomiędzy 15. a 35. rokiem życia, ale możliwe jest pojawienie się pierwszych objawów w każdym wieku. 

Według statystyk, w Polsce na Chorobę Leśniowskiego-Crohna choruje nawet 25.000 osób. Badania z 2018 roku wykazało że, 25 proc. chorych, to osoby poniżej 25. roku życia, a 61 proc. ma pomiędzy 26 a 40 lat. Kolejny przedział wiekowy, w którym choroba szczególnie atakuje, to osoby po 60. roku życia. Obserwuje się również częste zachorowania występujące u dzieci.

Przyczyny Zespołu Crohna

Prawdopodobnie przyczyną rozwoju choroby Leśniowskiego-Crohna są czynniki genetyczne oraz nieprawidłowe zachowanie układu odpornościowego. Wiadomo jest, że u osób z pewną predyspozycją dziedziczną, pod wpływem nieznanego czynnika środowiskowego, dochodzi, do aktywacji układu odpornościowego, którego odpowiedź koncentruje się na tkankach przewodu pokarmowego. Układ odpornościowy próbuje zwalczyć jakiegoś wirusa, bakterie albo inne mikroorganizmy, może reagować nieprawidłowo i zacząć atakować prawidłowe komórki przewodu pokarmowego, co w konsekwencji prowadzi do stanu zapalnego.

Choroba Leśniowskiego-Crohna – leczenie

Obecnie nie ma leczenia przyczynowego choroby Leśniowskiego-Crohna, a starania lekarzy w przypadku tej choroby, sprowadzają się jedynie do:

• łagodzenia objawów
• indukowania remisji
• niedopuszczania do powstania powikłań

Leczenie Leśniowskiego-Crohna polega przede wszystkim na podawaniu antybiotyków, leków przeciwzapalnych, przeciwbiegunkowych i przeciwbólowych, w celu opanowania objawów choroby. Podstawowymi lekami w indukcji remisji są obecnie glikokortykosteroidy. 

W niektórych przypadkach, może okazać się konieczne stosowanie zgłębników do karmienia, aby układ trawienny mógł nieco odpocząć i złagodzić stan zapalny. Niekiedy niezbędna okazuje się też operacja usunięcia uszkodzonej części przewodu pokarmowego. Stwierdzono, że zabiegu chirurgicznego wymaga na którymś etapie leczenia około 70 proc. pacjentów. Najczęstszymi powodami dla których wymagają oni operacji są: ropnie, przetoki, zwężenia i częściowa niedrożność jelit, a także podejrzenie nowotworu.

Wpływ CBD na chorobę Leśniowskiego-Crohna

Badania wykazały, że konopie indyjskie skutecznie zwalczają objawy związane z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Kannabinoidy posiadają działanie przeciwzapalne, niwelują ból oraz przynoszą ulgę w nudnościach. 

W jednym z badań, pacjenci z nieswoistym zapaleniem jelit byli leczeni konopiami indyjskimi przez trzy miesiące. Po zakończeniu badania, stwierdzono zdecydowaną poprawę:

• zdrowia,
• funkcjonowania społecznego,
• zdolności do pracy,
• obniżenie poziomu bólu fizycznego,
• depresji,
• wzrost masy ciała i wyższe BMI. 

W kolejnym badaniu, pacjenci cierpiący na tę chorobę potwierdzili, iż konopie były niezwykle pomocne w łagodzeniu bólu brzucha, nudności oraz zapobieganiu biegunkom. Stwierdzono również, że u chorych na Zespół Crohna, konopie indyjskie poprawiają apetyt i sen. Dzięki skutecznemu ich wpływowi na łagodzenia objawów schorzenia, zaobserwowano u pacjentów wyraźne zmniejszenie zapotrzebowania na inne leki.

Badania sugerują również, że marihuana medyczna, może skutecznie wspomagać u pacjentów cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna osiągnięcie długoterminowej remisji. Naukowcy z Centrum Medycznego Meir w Izraelu, badali efekty wpływu konopi indyjskich na pacjentach cierpiących przewlekle na Zespół Crohna. Opierając się na przeciwzapalnych właściwościach konopi wykorzystywanych w leczeniu innych schorzeń, takich jak zapalenia stawów, czy też stwardnienie rozsiane (SM). Badanie przeprowadzono na grupie, złożonej z 21 przewlekle chorych pacjentów. Spośród nich, 11 osobom podawano przez 8 tygodni medyczną marihuanę o wysokiej zawartości tetrahydrokanabinolu (THC) dziennie. Pozostałych dziesięcioro pacjentów dostawało placebo.

Wyniki okazały się zaskakujące. Aż pięć osób z 11 badanych osiągnęło całkowitą remisję choroby. Były to bardzo ciężkie przypadki, które potrafiły oddawać stolec 20 razy dziennie. Zauważono u nich także poprawę apetytu oraz jakości snu, co więcej, u 10 spośród 11 pacjentów odnotowano pozytywną reakcję kliniczną.

Najnowsze badania nad kannabinoidami i wpływem CBD na chorobę Leśniowskiego-Crohna

Badanie, opublikowane w Clinical Gastroenterology and Hepatology miało na celu ustalenie efektów systematycznego spożywania konopi przez pacjentów przewlekle chorujących na chorobę Crohna. Jego wyniki dowodzą, iż przeciwzapalne właściwości marihuany powodują wyciszenie symptomów choroby u wielu pacjentów, a u niektórych skutkują nawet całkowitą remisją choroby. 

Medyczna marihuana a choroba Crohna – podsumowanie

Zdaniem naukowców, rezultaty badań wykazują, w jaki sposób konopie bogate w kannabinoidy, takie jak THC powodują znaczącą poprawę kliniczną bez użycia sterydów, nie dając jednocześnie żadnych efektów ubocznych. Przeprowadzone ostatnio badania kliniczne sugerują, że konopie indyjskie przynoszą pacjentom z chorobą Leśniowskiego-Crohna znaczne korzyści, zmniejszając odczuwanie bólu, a także łagodzą nudności i zmniejszając uczucie dyskomfortu.